Olası kastla yaralama sonucu ölüme neden olma ve kasten yaralamaya teşebbüs

1. Ceza Dairesi 2006/7386 E. N. , 2007/8583 K. N.

5237 s. TCK/21, 29, 30, 35, 86, 87

ADAM ÖLDÜRMEK SUÇU

ÖZET:
Sanığın eniştesi olan Vedat ile aralarında çıkan tartışma sırasında, eniştesini kendisinden uzakta tutmak maksadıyla kokoreç yapımında kullandıkları bıçağı salladığı esnada araya giren maktulün bacağına bir kez isabet ettirerek kan kaybından ölümüne sebebiyet verdiği olayda, sanığın eylemi 5237 sayılı TCK.nun 30. maddesinde hedef yanılgıya yer verilmiş olmasına göre Vedat’ı silahla kasten yaralamaya teşebbüs, maktulü ise olası kastla yaralama sonucu ölüme neden olma suçlarını oluşturacağı dikkate alındığında; buna göre sanığın her bir eylemi yönünden uygulamanın denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı gösterilmesi, lehe olan yasanın tespiti gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi

İçtihat Metni
Adam öldürmek suçundan Erhan hakkında verilen hüküm Dairemizce onanarak kesinleşmiş olup, 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı Yasa’nın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma açılarak TCK.nun 87/4, 29/1, 62/2, 53/1-2, 63. maddeleri gereğince hükümlülüğüne dair (Bursa Birinci Ağır Ceza Mahkemesi) ‘nden verilen 16.11.2006 gün ve 47/426 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan, dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi:
Hükümlü Erhan hakkında öldürme kastı olmaksızın müessir fiil sonucu ölüme sebebiyet verme suçundan;
765 sayılı Türk Ceza Yasası uygulanarak verilmiş ve kesinleşmiş olan hükmün, 5237 sayılı Türk Ceza Yasası’nın 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, duruşma açılarak ve bozmaya uyularak yapılan uyarlama sonucu kurulan hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar vekilinin haksız tahrik hükmünün uygulanmasının yersizliğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 30.06.2006 tarih ve 2006/10-124-165 sayılı uyarlama yargılamasında kazanılmış hak olmayacağına ilişkin kararı da dikkate alınarak;
1- Oluşa ve kabule göre;
Sanığın eniştesi olan Vedat ile aralarında çıkan tartışma sırasında, eniştesini kendisinden uzakta tutmak maksadıyla kokoreç yapımında kullandıkları bıçağı salladığı esnada araya giren maktulün bacağına bir kez isabet ettirerek kan kaybından ölümüne sebebiyet verdiği olayda, sanığın eylemi 5237 sayılı TCK.nun 30. maddesinde hedef yanılgıya yer verilmiş olmasına göre Vedat’ı silahla kasten yaralamaya teşebbüs, maktulü ise olası kastla yaralama sonucu ölüme neden olma suçlarını oluşturacağı dikkate alındığında; buna göre sanığın her bir eylemi yönünden uygulamanın denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı gösterilmesi, lehe olan yasanın tespiti gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a- Uygulamanın 5237 sayılı TCK.nun 86/3-e maddesi delaletiyle 87/4. fıkra 2. cümle, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 87/4. fıkra 1. cümle, 29, 62, 53. maddeleri uygulanarak eksik ceza tayini,
b- 5237 sayılı TCK.nun 53/1-c maddesinde sayılan haklarla ilgili kısıtlılık süresinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla tahliyesine kadar olması gerektiğinin gözetilmemesi,
SONUÇ: Yasaya aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce hilafına (BOZULMASINA) , 20.11.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.